Fotografia “Ułazów. Stara szkoła. Nauczyciel z młodzieżą. 28 V 1935 r.”

Fotografia czarno-biała. Na awersie widok drewnianego budynku szkoły w Ułazowie, z bielonymi ścianami i dachem krytym częściowo gontem i strzechą. Przed szkołą nauczyciel w kapeluszu i garniturze wraz z ośmiorgiem uczniów i pięcioma uczennicami. Na rewersie oznaczenia dotyczące numeracji inwentarzowej. Ołówkiem: Ułazów 28/V 1935. Szkoła – Wygoda”. Czarnym atramentem: “Stara szkoła naucz. z młodzieżą”. Niebieskim atramentem słabo czytelne: “Serce … – Boża Ser. Król Kingi (?)”.

Historia szkoły w Ułazowie (w: Zbiór Dokumentów Jana Dziedzica, Inspektora szkolnego w Lubaczowie):

Ułazów, 22.VI.1958 (r.)

Historia rozwoju własnej szkoły w okresie 15-lecia istnienia Polski Ludowej.

                            Kraj nasz wyzwolony z niewoli i tyranii hitlerowskiej był zniszczony, pokryty minami, oraz nawiedzony puścizną wynaturzeń w psychice ludzkiej. Między innymi odnosiło się to do naszej wsi, która została częściowo zniszczona a ludność kilkukrotnie przesiedlona.

                            Przed 1939 rokiem na wsi Ułazów – liczącej czterysta kilka numerów- było trzy szkół, mieszczących się w budynkach drewnianych krytych strzechą. Z tego w dwóch szkolnych bud. odbywała się nauka w języku ukraińskim gdzie uczyło trzech nauczycieli z najwyższą kl. VI-drugiego stopnia. W trzecim budynku mieściła się szkoła polska w której uczył jeden nauczyciel z najwyższą klasą III drugiego stopnia. W roku 1937 ludność na zebraniu wiejskim podjęła uchwałę w sprawie sprzedaży lasu wiejskiego, a uzyskany fundusz przeznaczyła na budowę szkoły murowanej piętrowej. W 1938 roku gromadzono materiał, a w 1939 wybudowano mur, oraz wykończono piętro, parter pozostał niewykończony. W tym roku rozpoczęto prowadzić zajęcia szkolne w nowo wybudowanym budynku. W tej częściowo wykończonej szkole odbywała się nauka do 1944 r. z krótkimi przerwami spowodowanymi przez stacjonowanie wojsk niemieckich. W tych ostatnich latach na tut. terenie grasowała banda U.P.A., która 1945 r. spaliła szkołę by uniemożliwić stacjonowanie polskiej policji w szkole stojącej na straży spokoju i bezpieczeństwa ludności przed bandą. Po spaleniu tej szkoły naukę przeniesiono do budynku plebanii grecko-katolickiej, gdzie nauka odbywała się od 1947 (r.) do 1953 (r.). Początkowa nauka w szkole była prowadzona przez milicjanta ponieważ nauczyciela było brak. 1948 r. Inspektorat przydzielił jednego nauczyciela realizującego program klasy V-tej. Aby zabezpieczyć mury spalonego budynku ludność 1949 roku przy wspólnym wysiłku pokryła dachem z blachy i budynek ten stał w tym stanie do roku 1952. W 1950 roku został podwyższony stopień org. do najwyższej klasy VI o dwu etatach. Ze względu na małe powierzchnie w budynku plebanii przystąpiono 1952 roku do wykończenia parteru przy czym ludność udzieliła pomocy w formie materiału, oraz niefachowej robocizny. 1953 roku został podniesiony stopień org. do kl. VII o trzech nauczycielach. Ze względu na zwiększającą się ilość dzieci w roku 1955 został przydzielony 4-ty etat, w tym też roku przystąpiono do wykończenia budynku szkolnego- piętra gdzie ludność również przyszła z pomocą przydzielając drewno materiałowe w ilości 60 m3 i robocizną niefachową. W tej chwili budynek jest w całości wykończony, odbywają się w nim zajęcia a stopień org. wpłynął dodatnio na podniesienie poziomu życia kulturalnego.

Kierownik szkoły Huty (?) (nieczytelne)

 

Nazwa

Fotografia "Ułazów. Stara Szkoła. Nauczyciel z młodzieżą. 28 V 1935 r."

Twórca

Nieznany

Datowanie

28 V 1935 r.

Materiał

Papier fotograficzny

Technika

Fotografia

Wymiary

Wysokość: 8,9 cm; szerokość: 13,9 cm

Pochodzenie

Archiwum byłego Wydziału Oświaty w Lubaczowie

Numer inwentarzowy

ML/H/580

Autor notki

Dariusz Sałek

ZAPRASZAMY DO ODWIEDZIN

ul. Jana III Sobieskiego 4
37-600 Lubaczów

ul. Jana III Sobieskiego 4
37-600 Lubaczów

Radruż 13
37-620 Horyniec-Zdrój

Nowe Brusno 103
37-620 Horyniec-Zdrój

Skip to content